Misty Mountains

De bergen hebben mij altijd al gefascineerd. Hoe groot en ontzagwekkend ze zijn. Hoe klein je je voelt als je daar loopt. Bovenop die berg. Omringd met wolken. Een koude neus, maar warm van binnen, van de inspanning. Het gekraak onder je voeten van het grind wat op het kleine paadje is gestort. En dan het uitzicht. Hoe ver je kan kijken, maar soms ook niet. Soms zie je alleen de berg voor je, omdat het zo bewolkt is. 
Maar ook hoe stil het daar is. Alleen je eigen voetstappen klinken in de stilte. Af en toe hoor je het gefluit van een vogel wat na echoot tussen de bergen, maar verder niks. Stilte. Rust.

Dat is ook wat ik probeer vast te leggen met mijn camera. Het gevoel dat ik heb als ik daar op die berg loop.